Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2019

Η ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΑΘΕΪΣΜΟΥ, Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΑΛΒΕΡΤΟΣ ΑΪΝΣΤΑΪΝ



Η ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΑΘΕΪΣΜΟΥ, Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΑΛΒΕΡΤΟΣ ΑΪΝΣΤΑΪΝ

Του Γιώτη Θάσιου

Παρ΄ όλα αυτά (τα οποία αναμεταδίδουν τα παπαγαλάκια του αθεϊσμού), τα οποία είναι μισές αλήθειες, ο Αϊνστάιν εγκωμίαζε και θεωρούσε χρήσιμη την θρησκευτική συνείδηση επιστημόνων και μή. Το καταγράφει ο ιδιος σε προσωπικά του βιβλία.

Μπορώ να παραπέμψω με κάθε ακρίβεια για όποιον το ζητήσει. («Πώς βλέπω τον κόσμο», του Αλβέρτου Αϊνστάιν, μετάφραση: Μίνας Ζωγράφου-Μεραναίου, Εκδόσεις Μαρή, Αθήνα 1952.)

Ήταν καταπέλτης κατά των συναδέλφων του και αθέων επιστημόνων. Και εγκωμίαζε ή θαύμαζε, δημοσίως, σε συνεντεύξεις του τον Ιησού Χριστόν των ιερών Ευαγγελίων.

Επιβεβαίωνε μάλιστα, ενώ ήταν Εβραίος (υπέρμαχος και ζηλωτής του Σιωνιστικού κινήματος μάλιστα), την ιστορικότητα της προσωπικότητας του Θεανθρώπου Χριστού. Αυτά γιατί δεν τα αποκαλύπτουν οι άθεοι;

«Θρησκευτική βάση» μπορεί να μη χρειάζεται η Ηθική, και πολύ πιθανόν να το εδήλωσε, και ενδεχομενικά μάλιστα να συμφωνούμε ότι η Κοινωνική Ηθική δεν έχει ανάγκη τα θρησκευτικά φόβητρα και καλούπια των Θρησκειών, αλλά ομολογούσε και θεωρούσε ο ίδιος ο Αϊνστάιν ως αναγκαία και χρήσιμη, την θρησκευτική συνείδηση, στον επιστήμονα. Δεν είναι κάπως αντιφατικές όμως οι δηλώσεις του; Ποιο απ΄όλα τέλος πάντων ισχύει;

Το καταγράφει καθαρά και ξάστερα, αφήστε που οι ορκισμένοι, οργανωμένοι και φανατικοί άθεοι (δεν μιλώ για τους αγνωστικιστές) μας το αποκρύβουν για να παρουσιάζουν σκόπιμα έναν δήθεν «άθεο» Αϊνστάιν, έναν σαν τα μούτρα τους! Δεν ήταν ο Αϊνστάιν σαν τα μούτρα τους!... Αυτά τα ολίγα καταγράφω προς σοβαρότερο προβληματισμό μας, και για όσους δεν καταπίνουν αμάσητα ότι μεσοβέζικα και προπαγανδιστικά μας σερβίρει ο μαλαγάνας και θρησκόληπτος -πλην «τίμιος» Ηθικολόγος- Νεοαθεϊσμός.

Βέβαια, ο Αϊνστάιν είναι ο τελευταίος που μπορεί να μιλήσει για Ηθική και Ήθος. Ηθικολόγος ήταν, αφού ήταν Εβραίος και συνάμα Σιωνιστής. Διότι, ούτε το ένα είχε αλλά ούτε και το άλλο. Πράγμα που αποδεικνύεται τρανώς μέσα απο τον βίο και την πολιτεία του. («Albert Einstein: Η βιογραφία μιας ιδιοφυΐας», Συγγραφέας: Isaacson Walter, Εκδότης: Ψυχογιός). Και αυτό είναι ενάντια σε όσους μας τον προτάσσουν για ηθικοδιδάσκαλο και πρότυπο αθεϊστικής αρετής.

Βέβαια στην εν λόγω δήλωσή του την οποία αναρτήσαμε έχει εν μέρει δίκαιο. Αν θέλουμε τον μπαμπούλα της Κολάσεως ή της φυλακής για να είμαστε μεγαλόψυχοι και δίκαιοι ο ένας με τον άλλο, τότε η ηθική και τιμιότητα διενεργείται απο ταπεινά κίνητρα και από μικροπρέπεια. Απο δουλοπρεπή συμπεριφορά.

Γι΄αυτό μας μαστίζει ο νοσηρός Ηθικισμός.

Γιώτης Θάσιος

Τρίτη 20 Αυγούστου 2019

ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΙΣΩΣ ΒΙΒΛΙΟ -ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ- ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΝΙΤΣΕ



ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΙΣΩΣ ΒΙΒΛΙΟ -ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ- ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΝΙΤΣΕ ΠΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Γράφει ο Γιώτης Θάσιος

Προτείνω ένα αρκετά ενδιαφέρον φιλοσοφικό βιβλίον του μεγάλου φιλοσόφου Νίτσε -λόγος περί της γενεαλογίας της «Χριστιανικής Ηθικής»- το οποίον είναι αυστηρά ακατάλληλον για ενήλικες.

Όσοι είναι παιδάκια ειδικά και μας διαβάζουν, ας το διαβάσουν χαλαρά ως ένα παραμυθάκι ίνα μη μολυνθούν απο την φοβερή νόσο του πουριτανισμού, ευσεβισμού και Ηθικισμού. 

Όσοι ενήλικες όμως, έχουν ήδη μολυνθεί, τούτο είναι και το μοναδικό ίσως φιλοσοφικόν τους αντίδοτον.

Οι καρδιακοί, οι αφασικοί, οι διαβητικοί, οι Ηθικιστές και οι Ηθικολόγοι ας παραμείνουν παρακαλώ, πολύ! μακρυά απ΄ το εν λόγω βιβλίο, μη τυχόν και βιώσουν τυχούσες παρερνέργειες και αλεπάλληλα σόκ από τέτοιο «ειδεχθές» και «σκανδαλώδες» ανάγνωσμα.

Μία και μοναδική ασυμφωνία μας, με όρους και προϋποθέσεις ασφαλώς, είναι στην τρίτη πραγματεία του όπου διατυπώνει την αρνητική θέση του περί του ασκητισμού.

Όποιος/α το επιθυμεί και το θέλει ως βιβλίο PDF ας στείλει παρακαλώ ελεύθερα ένα μήνυμα προσωπικό.

Καλό ταξίδι, στον μαγικό κόσμο του Νίτσε!...

Γιώτης Θάσιος
Email: yiotisthasios@gmail.com

ΠαρουσίασηΗ «Γενεαλογία της ηθικής» δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1887, ένα χρόνο μετά το «Πέρα από το καλό και το κακό» και τρία μετά το «Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα». Είναι το πιο συστηματικό και συγκροτημένο έργο του Νίτσε, στο οποίο προσπαθεί να δείξει, όπως λέει ο M. Sautet, ότι οι ηθικές και φιλοσοφικές αξίες της Δύσης, όχι μόνο συνέβαλαν στην εξασθένηση του ανθρώπου, αλλά έφθειραν τα θεμέλια της γνώσης και των επιστημών. Με το έργο αυτό ο Νίτσε εγκαινιάζει την προσπάθειά του για μια επαναξιολόγηση όλων των αξιών, προσπάθεια που θα σταματήσει όμως με βίαιο τρόπο η τρέλα (1889). [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα:
Σημείωμα του μεταφραστή
Εισαγωγή
ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ
Πρόλογος
Πρώτη πραγματεία: "Καλός και άσχημος", "καλός" και "κακός"
Δεύτερη πραγματεία: "Ενοχή", "άσχημη συνείδηση" και τα συναφή
Τρίτη πραγματεία: Τι σημαίνουν τα ασκητικά ιδεώδη
Σημειώσεις


ΠΕΡΙ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΔΑΙΜΟΝΟΛΟΓΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ Β΄)

  ΠΕΡΙ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΔΑΙΜΟΝΟΛΟΓΙΑΣ Β΄ ΜΕΡΟΣ Γράφει ο κ. Γιώτης Θάσιος Η επόμενη κατά γράμμα απομαγνητοφώνιση από 2ο βίντεο τηλεδιάσκεψης 16 Οκτ...